පායා ඇයි හිනැහෙන්නේ
නිල් ගුවනේ තරු රාසී
ඇති වී නැති වී නම් ඇගෙ මුහුණේ
නිල්වන් දෙනෙතේ කාන්ති...
ඇගෙ වත මට නොපෙනේ නම්
පුන්සඳ ඇයි හිනැහෙන්නේ
නැති දා ඇගෙ ගී රාවේ
කොවුලනි ඇයි ගී ගැයුවේ...
වනයේ පිපි මල් ගොමුවේ
සමනලයිනි ඇයි නැටුවේ
ඇති වී නැති වී නම් ඇගෙ මුහුණේ
නිල් වන් දෙනෙතේ කාන්ති...
ඇගෙ දිමුතු දසන් නොපෙනී
මට මොකටද මුතු පන්තී
ඇගෙ කඳුළැලි නැති විට දී
ඕනෑ නෑ දියමන්තී..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
පියුම් නීල විල උපන් වියේ.. අහංකාර ඔබෙ යොවුන් වියේ නෙතු කැලුම් වැදී.. මගෙ හිත දුකින් රිදේ.. සිඳංගනා මෘදු වදන් මලින් මට පවන් සලන් කුමරී....
-
හන්තානට පායන හද ලස්සනයිද කියන්න මා නොදකින ඒ පුර හද ඔබට හෑකිය දකින්න ඇදුරු ලලා වහිනා කල සරසවි බිම තෙමෙන්න කුඩේ යටින් ඔබ යනකල එපා තනිය දෑ...
-
ආරාධනා.................... ආරාධනා......... ජීවිතයේ තනි මංසල අතරමං වෙලා හුදෙකලාව සුසුම් හෙලන හදවත සනසා අතීතයේ ගිළිහී ගිය සතුට රැගෙන යළි...
No comments:
Post a Comment
මොනව හරි කියන්න